Op de Twentse boerderij

Liedjes

Tekst, muziek en zang: Lieke

Hij kijkt uit over zijn land

Lammetjes dartelen in de wei,

Hij grijnst en denkt: dit is allemaal van mij

Maar zodra hij richting huis sloft

Ziet hij haar al staan,

En haar vinger dreigt de lucht in te gaan.

Want hij is weer eens te laat,

Terwijl ze het nog zo zei,

Alleen de dieren zijn blij op de Twentse boerderij

En ze raast maar door,
Terwijl hij niets te zeggen heeft,
Hoe ze hem kleineert,
Omdat hij haar te weinig geeft
Hoe hij schreeuwt en vloekt,
Als hij haar gedwongen doet.
Ze zijn gedoemd
En het komt nooit meer goed.

Hij probeert haar te sussen,

maar dat valt niet mee,

Want ze sluit zich weer eens op op de wc

Soms denkt hij dat ze weet,

Wat hij op dinsdagavond doet,

Met Isabella, zo blond en zo zoet.

Want de nagels in zijn rug,

Verraden een helse vrijpartij

Alleen de dieren zijn blij op de Twentse boerderij

En ze raast maar door,

Terwijl hij niets te zeggen heeft,
Hoe ze hem kleineert,
Omdat hij haar te weinig geeft
Hoe hij schreeuwt en vloekt,
Als hij haar gedwongen doet.
Ze zijn gedoemd
En het komt nooit meer goed.

Dan rent ze naar boven

En kijkt hem niet meer aan.

Maar hij volgt en gaat zacht achter haar staan

Hij pakt de parelketting vast,

Trekt haar ruw naar zich toe,

Ze verzet zich wel, maar is eigenlijk veel te moe

Hij streelt haar dode, kille lichaam

Gelegen op de bloemen sprei

Alleen de dieren zijn blij op de Twentse boerderij

Hij moet de koeien nog melken
De geiten krijgen voer
De varkens knorren
Liggen zalig op de loer
De vogels tjilpen vrolijk,

En een kip die legt een ei,
Alleen de dieren zijn blij op de Twentse boerderij

Alleen de dieren zijn blij op de Twentse boerderij